Dierengeheimen

08.55 uur

Ik parkeer de auto voor het huis, mevrouw komt naar buiten en vraagt of ze moet helpen.

"Nee hoor, het lukt wel" glimlach ik, het lukt eigenlijks steeds beter om de koffer in en uit de auto te halen. Mijn lichaam verteld einde van de week wel iets anders en misschien ziet het er ook een beetje gek uit dat ik de koffer, die bijna net zo groot is als ik uit de auto til, maar ik zie het ook weer als een soort van sport.

Zo, de tas nog op de rug en zo loop ik naar binnen, ik sta in de hal, doe de voordeur dicht en zo kijkt iemand mij met een enthousiaste blik aan, daar staat ze, grote stoer Pitbull, ze wil me graag verwelkomen.

Even ruiken aan mijn koffer en even ruiken aan mijn hand en zo loop ik de woonkamer in.

Vergeleken met mijn miniatuurtjes (dwergpincher en een chihuahua) is dit voor mij een best grote hond, niet dat ik bang ben voor grote honden, maar het is toch altijd wel een beetje spannend, en helaas wordt het ras pitbull ook niet altijd leuk neergezet wat ook erg jammer is.

Nou, ik kan je vertellen, ik heb er een vriendin bij, of zal ik zeggen een assistente.

Ik pak mijn spullen uit en de hond staat er triomfantelijk bij, alsof ze wou zeggen "Wat leuk dat je er bent, en wat heb je allemaal bij je, mag ik een aai"

Even later komen er ook 3 poezen een kijkje nemen, het is toch wel interessant al die spulletjes en kabels. 1 van de poezen vindt de touwtjes van mijn schort maar al te leuk en zo voel ik dan onder de behandeling ook af en toe een poezenpootje op mijn rug.

Tijdens de behandeling komt de hond lekker naast me zitten en volgt me in alles wat ik doe. Ik denk dat ik tijdens de behandeling er voortaan een assistente bij heb.

Ook blijft ze graag dichtbij wanneer ik alles weer aan het inpakken ben. 

Wat een gezellige behandeling was dat! 

Later op de dag krijg ik van mevrouw een berichtje met wat foto's.

De hond vond het jammer dat ik weg ging en kijkt me nog even na hoe ik weer vertrek.

Tot de volgende keer!